Slide Bilgi Almak İçin Tıklayın Slide Slide Slide


OMURGADA ÇÖKME KIRIKLARI

Omurgada çökme kırıkları, omurga kemiklerinin (vertebralar) ön tarafındaki yük taşıyan bölgede meydana gelen kırıkları ifade eder. Bu kırıklar genellikle kemik yoğunluğunun azalması (osteoporoz) nedeniyle oluşur. Omurga çökme kırıkları genellikle vertebra cisimlerinin sıkışması veya çökmesi sonucu ortaya çıkar. İşte omurgada çökme kırıkları ile ilgili nedenler ve tedavi yöntemleri:

Nedenler:
Osteoporoz:

Yaşlanma, hormonal değişiklikler, düşük kalsiyum ve D vitamini seviyeleri gibi faktörler, kemik yoğunluğunun azalmasına ve omurga kırıkları riskinin artmasına yol açabilir.
Travma:
Düşmeler, kazalar veya yüksek enerjili bir darbe omurgada çökme kırıklarına neden olabilir.
Kanser:
Omurga kemiklerine metastaz yapan kanser, kemik zayıflığına ve çökme kırıklarına yol açabilir.
Enfeksiyonlar:
Omurga kemiklerini etkileyen enfeksiyonlar, kemik zayıflamasına ve kırılmalara neden olabilir.
Romatoid Artrit:
Romatoid artrit gibi iltihaplı eklem hastalıkları, omurga kemiklerinde zayıflığa ve çökme kırıklarına katkıda bulunabilir.

Cerrahi Olmayan Tedavi Yöntemleri:
İstirahat ve Ağrı Yönetimi:

Kırık bölgenin istirahat ettirilmesi ve ağrının yönetilmesi önemlidir.
Ortez (Korse) Kullanımı:
Özel tasarlanmış korseler, omurga desteklenerek ağrının hafifletilmesine yardımcı olabilir.
Fizik Tedavi:
Fizyoterapist eşliğinde uygulanan egzersiz programları, omurga kaslarını güçlendirmek ve duruşu düzeltmek için kullanılabilir.
Kemik Yoğunluğu Artırıcı Tedaviler:
Osteoporoz nedeniyle ortaya çıkan çökme kırıklarında, kemik yoğunluğunu artırmak amacıyla doktor tarafından reçete edilen ilaçlar kullanılabilir.

Cerrahi Tedavi Yöntemleri:
Kifoplasti veya Vertebroplasti:
Çökme kırığı bölgesine özel bir çimento enjekte edilerek yapılan minimal invaziv prosedürler.
Omurga Düzeltme Cerrahisi:
Omurga düzeltme ameliyatı, çökme kırıklarının ciddiyetine ve hastanın durumuna bağlı olarak düşünülebilir.

Cerrahi müdahale genellikle ciddi ağrı, omurga istikrarının kaybı veya cerrahi olmayan tedavilere yanıt vermeyen durumlarda düşünülür.