Nedenler:
Yaşlanma:
Yaşlanma süreci, omurlar arasındaki kıkırdak dokusunun yıpranmasına ve dejenerasyonuna neden olabilir.
Genetik Faktörler:
Ailesel yatkınlık, sırt omurlarında kireçlenme riskini artırabilir.
Obezite:
Fazla kilo taşımak, omurgaya ek yük bindirerek kireçlenmeyi tetikleyebilir.
Yaralanmalar:
Omurgaya yönelik travmatik yaralanmalar, omurilik disklerinde ve eklemlerinde kireçlenmeye neden olabilir.
Metabolik Hastalıklar:
Metabolik hastalıklar, özellikle diyabet gibi, sırt omurlarında kireçlenmeyi etkileyebilir.
Hormonal Değişiklikler:
Hormonal değişiklikler, özellikle menopoz döneminde, kireçlenme riskini artırabilir.

Cerrahi Olmayan Tedavi Yöntemleri:
Fizik Tedavi ve Egzersiz:
Fizyoterapist eşliğinde uygulanan özel egzersiz programları, omurganın esnekliğini artırabilir ve kasları güçlendirebilir.
Ağrı Yönetimi:
Ağrı kesiciler ve anti-enflamatuar ilaçlar, sırt omurlarındaki ağrıyı yönetmeye yardımcı olabilir.
Korse Kullanımı:
Özel tasarlanmış korseler, omurgayı destekleyerek ağrının hafifletilmesine katkıda bulunabilir.
Kilo Kontrolü:
Obezite, sırt omurlarındaki kireçlenme üzerindeki yükü artırabilir, bu nedenle kilo kontrolü önemlidir.
Fiziksel Aktivite ve Duruş:
Doğru duruş alışkanlıkları geliştirmek ve düzenli fiziksel aktivite, sırt omurlarındaki kireçlenme riskini azaltabilir.

Cerrahi Tedavi Yöntemleri:
Cerrahi müdahale genellikle cerrahi olmayan tedavi seçeneklerine yanıt vermeyen durumlarda veya ciddi ağrı ve fonksiyon kaybı durumlarında düşünülür. Cerrahi seçenekler şunları içerebilir:
Diskektomi:
Hasarlı disk materyalinin çıkarılması.
Füzyon (Omurga Birleştirme):
Omur kemiklerinin birleştirilmesi ve sabitlenmesi.
Artroplasti (Eklemin Yeniden Şekillendirilmesi):
Omurlar arasındaki eklem yüzeylerinin yeniden şekillendirilmesi.